تفاوت اساسی میان کوین و توکن وجود دارد که مانع از به اشتباه گرفتن این دو اصطلاح با یکدیگر می شود. رمز ارزها و توکن ها دو سرمایه دیجیتالی رایج مبتنی بر فناوری بلاکچین هستند. بزرگترین تفاوت میان این دو این است که کوین هابلاکچین منحصر به خود را دارند ، در حالی که توکن ها بر روی بلاکچین موجود ساخته می شوند.
سرمایه دیجیتال چیست؟
اگر در کار بلاکچین و رمز ارز مبتدی هستید ، فهمیدن تفاوت میان سرمایه های دیجیتال (رمز ارزها و توکن ها) بسیار ضروری است. در حالی که این کلمات معمولا به اشتباه جای یکدیگر استفاده می شوند ، اما تفاوت های بسیاری میان آنها وجود دارد. به طور کلی ، یک سرمایه دیجیتال یک دارایی غیر محسوس است که در قالب دیجیتال ایجاد ، خرید و فروش و ذخیره می شود. در بستر بلاکچین ، سرمایه های دیجیتالی شامل رمز ارزها و توکن ها هستند.
رمز ارزها و توکن ها زیر مجموعه ای مجزا ازسرمایه های دیجیتال هستند که از رمزنگاری استفاده می کنند ، این یکی از پیشرفته ترین روش های رمزگذاری استکه با به زیر صفر رساندن امکان جعل یا افزایش چندبرابری هزینه آن است که باعث تضمین اصالت سرمایه های رمزنگاری شده می شود.
تفاوت اصلی میان این دو دارایی دیجیتال این است که رمز ارزها شامل یک بلاکچین منحصر به خود هستند – مانند بیت کوین یا اتریوم – در حالی که توکن ها به عنوان بخشی از یک پلت فرم که روی یک بلاکچین مرتبط، ایجاد می شوند.
بررسی تفاوت کوین ها و توکن ها
کوین چیست؟
هر رمز ارز دارای یک شبکه بومی بلاکچین است که می تواند برای انجام تراکنش ، وسیله ای برای مبادله وهمچنین به عنوان ذخیره سرمایه استفاده شود. ارز رمزنگاری شده مستقیماً توسط پروسه قانونی صادر شده از طرف بلاکچین اجرا میشوند ، به همین دلیل است که معمولا واحد پول بلاکچین عنوان می شود. در بسیاری از موارد ، رمز ارزها علاوه براینکه برای پرداخت هزینه های تراکنش در شبکه مورد استفاده قرار میگیرند ، برای ایجاد انگیزه در کاربران برای تامین امنیت شبکه رمز ارز ها نیز مورد استفاده قرار می گیرند.
رمز ارز ها غالبا به عنوان وسیله ای برای تبادل یا ذخیره سرمایه استفاده می شود. به این صورت که میتوان از آن در قبال خرید و فروش کالا یا دریافت خدمات استفاده کرد.همچنین به دلیل قابلیت تبدیل به ارز های فیات به عنوان ذخیره سرمایه نیز قابل اتکاست.
رمز ارز ها معمولا دارای ویژگی های زیر می باشند:
-عدم وابستگی به هیچ یک از ارگان های مرکزی. در عوض ، متکی بودن رمز ارزها برای مدیریت و معاملات به کد های امنیتی .
-استفاده از فناوری بلاکچین یا مشابه آن (DLT)که به کاربران امکان می دهد قوانین این سرویس را بی واسطه و خودکار اجرا کنند.
-از کوین ها برای تأمین ساختار اصلی شبکه رمز ارز استفاده می کنند.
توکن چیست؟
توکن ها نشانه های مالی هستند که توسط سازمان ها یا پروژه های مبتنی برفناوری بلاکچین توسعه میابند. در حالی که آنها معمولا هماهنگی زیادی با کوین های دارند ،اما دارای ساختار کاملا متفاوتی با کوین ها هستند. گرچه توکنها می‌تواند به‌عنوان وجه نقد برای پرداخت (توکن های ارزی )نیز مورد استفاده قرار گیرند اما هدف از ایجاد توکنها نیز در مقایسه با رمز ارز ها بسیار متفاوت است.
بلاکچین هایی مثل اتریوم امکان گسترش توکن های دیگر رمز ارز را از طریق بستر خود امکان پذیر کرده اند که مجموعه هایی مانند ترون، ایاس و ویچین حاصل توکن های بر ساخته شده در شبکه اتریوم هستند.
به دلیل پشتیبانی اتریوم از دیگر رمز ارزها ، پروتکل های متفاوتی که به نام استاندارد های Request for Comment یا ERC شناخته می شود به وجود آمده است ERC-20 محبوب ترین استاندارد ساخت توکن در بستر اتریوم است که مورد استفاده اکثر توسعه دهندگان می باشد.
توکن های رمز ارز غالبا با پردازش معاملات بلاکچین امکان استخراج دارند. هر بلاکچین شیوه منحصر به فرد خود را برای استخراج را دارد که از این روش ها می توان به اثبات کار، اثبات سهام، اثبات مهارت و ترکیبی از مدل های قبلی اشاره کرد.
مزیت توکن های عدم قابلیت تغییر در آن ، تایید، سرعت و کارمزدپایین در مقایسه با معامله ارز های رایج کشورهاست. همچین کاربرد های مجرمانه ای مانند معامله در دارک وب، استخدام هکر ها باعث تردید حکومت ها را درباره استفاده از رمز ارز ها شده است.
در هر صورت اکثر فعالین در این حوزه معتقد هستند که توکن ها و رمز ارز آینده اقتصاد جهان هستند و رمز ارزهایی مانند بیت کوین در آینده توسط طیف عظیمی از پذیرنده ها و خدمات دهنده ها پذیرفته خواهد شد.
