فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) یک سیستم دیجیتالی برای ثبت تراکنش سرمایه هاست که در آن معاملات و جزئیات آنها به طور همزمان در چند مکان مختلف ثبت می شود. بر خلاف پایگاه داده های سنتی ، دفاتر توزیع شده هیچگونه ذخیره مرکزی داده یا عملکرد مدیریتی ندارند. در یک دفتر کل توزیع شده ، هر گره به پردازش و تایید هر مورد می پردازد. در نتیجه یک پرونده از هر تراکنش ایجاد می کند و در مورد صحت و درستی آن به اتفاق نظر می رسد. از دفتر کل توزیع شده می توان به منظور ثبت داده های استاتیک ، و داده های پویا ، مانند تراکنش های مالی استفاده کرد.

 

تکنولوژی دفتر کل توزیع شده چیست؟

فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) به طور ویژه به زیرساخت ها و پروتکل های تکنولوژیکی می پردازد که دسترسی همزمان ، اعتبار سنجی و به روزرسانی دفترهای توزیع شده می دهد. این ویژگی عموما در یک شبکه کامپیوتری که در چندین نهاد یا مکان مختلف پخش شده است کار می کند .

DLT از رمزنگاری برای ذخیره مطمئن داده ها ، امضاهای رمزنگاری و کلیدها برای دسترسی به کاربران مجاز استفاده می کند.

این فناوری همچنین یک پایگاه داده غیر قابل تغییر ایجاد می کند ، به این معنی که اطلاعات پس از ذخیره شدن امکان حذف ندارند و هرگونه به روزرسانی به طور دائم برای سایر کاربران در آینده ثبت می شود.

این فناوری نشان دهنده تغییر قابل توجهی در نحوه جمع آوری و انتقال داده ها یا انتقال پرونده از یک مکان معتبر به یک سیستم غیر متمرکز است که در آن همه نهادهای مربوطه می توانند دفتر کل را مشاهده و اصلاح کنند. در نتیجه ، همه ارگان های دیگر می توانند مشاهده کنند که چه کسی از دفتر کل استفاده می کند و آن را تغییر می دهد. این شفافیت DLT اطمینان بالایی را در بین کاربران ایجاد می کند و عملاً امکان وقوع فعالیت های کلاهبردارانه را در دفتر کل از بین می برد.

به این ترتیب ، DLT نیازی به یک مرجع مرکزی مورد اعتماد که دفتر کل را کنترل کند ، یا سرویس دهنده شخص سوم خارجی برای انجام در آن نقش ندارد.

علاقه به فناوری دفتر کل توزیع شده در دهه شروع بیت کوین در سال 2009 ، یک رمز ارز با فناوری بلاکچین ، که برای اولین بار نشان داد این فناوری نه تنها فعالیت می کند بلکه می تواند مقیاس پذیری داشته و مطمئن بماند ، به میزان چشم گیری افزایش یافت.

از آن زمان به بعد ، ارگان های مختلف صنایع ، DLT و نحوه استفاده از آن در فرآیندهای سازمانی خود را مورد آزمایش قرار دادند. خدمات مالی ، بهداشت و درمان و داروسازی پیشتازان این زمینه بودند.

توجه کنیدکه مفهوم دفتر کل توزیع شده جدید نیست. سازمانها زمان زیادیست که داده ها را در چندین مکان مختلف ( روی کاغذ یا در نرم افزارها)جمع آوری و ذخیره می کنند و داده ها را به صورت دوره ای در یک پایگاه داده متمرکز قرار می دهند. به عنوان مثال ، یک شرکت ممکن است قطعات متفاوتی از داده ها را در هر یک از بخش های خود داشته باشد ، که بخش ها فقط در مواقع لزوم این داده ها را به دفتر کل متمرکز ارائه می دهند. به طور مشابه ، سازمان های متعددی که با هم کار می کنند ، معمولاً داده های خود را در اختیار دارند و آن را در دفتر مرکزی تنها در صورت درخواست یا نیاز، توسط یک شخص مجاز کنترل می کنند.

ویژگی منحصر به فرد DLT توانایی آن در کاهش فرآیندهای اغلب وقت گیر و مستعد بروز خطا است که برای تطابق مشارکت های متعدد در دفتر مورد نیاز است ، توجه به این نکته که همه به نسخه فعلی دسترسی دارند و می توانند به صحت آن اعتماد کنند ، ضرروی است.

 

اهمیت این فناوری چیست؟

فناوری دفتر کل توزیع شده می تواند با تغییر برخی از روش های جمع آوری و به اشتراک گذاری اطلاعات سازمان ها در دفتر کل آنها ، پیشرفت های زیادی را در ثبت آن ایجاد کند.

برای فهمیدن بهتر این موضوع ، دفترکل های الکترونیکی معمولی و کاغذی را در نظر بگیرید که برای انجام یک مرحله کنترل متمرکز به همه ی تغییرات نیاز دارند.

در چنین سیستمی ، ارگان ها باید منابع کار و اقدامات قابل توجهی را برای حفظ کنترل متمرکز انجام دهند. همچنین ، کنترل متمرکز به این معنی است که دفاتر کل همیشه جامع یا به روز نیستند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *