کارآیی روش تکنیکال به عنوان ابزاری کارامد در تبادلات بازار سرمایه برای اغلب فعالان این بازار اثبات گردیده است. علیرغم وجود مخالفتها و شبهاتی پیرامون درستی روش های تکنیکال و قدرت پیش بینی چارتیست‌ها ، ولی این روش ها جای پای محکمی در دنیای تحلیل مالی پیدا کرده اند. خطوط روند، مقاومت و حمایت ، الگو های نموداری، کندل ها ، خطوط فیبوناچی و اندیکاتورها اصلی ترین روش ها و ابزار های تحلیل تکنیکال می باشند که هریک در مکان بخصوصی کاربرد دارند. از میان این روش ها، اندیکاتورها دارای قلبلیت های ویژه ای است که بر پایه فرمول های متنوع ریاضی امکان طراحی بی‌نهایت اندیکاتور وجود دارد،  و به همین علت اندیکاتورها در قیاس با سایر روش های تکنیکال متنوع تر و پر کاربرد تر می باشند و همین قابلیت باعث افزایش محبوبیت آن ها شده است.

تعریف و کاربرد های اندیکاتور

اندیکاتور ابزاری کمکی در تحلیل چارت های قیمت – زمان می باشند. اصلی ترین چارت نمودارهای قیمت – زمان، نمودار تغیرات قیمت در طول زمان است. هر داده در این چارت ها به شکل یک کندل یا شمع نشان داده می‌شود که تغییرات نرخ در یک بازه زمانی مشخص ( یک روز یا … ) را به نمایش می گذارد. با مقایسه تعداد زیادی از این کندل‌ها در کنار یک دیگر، چارت تغییرات قیمت ارز یا سهام یا هر کالای بهادار دیگر در یک زمان طولانی‌تر، مانند بازه زمانی یک سال، تشکیل می گردد.

برای کسب اطلاعات درباره آموزش ترید با ما همراه باشید.

اندیکاتورها با بهره گیری از روابط ریاضی، اطلاعات نمودار های قیمت در واحد زمان زمان را مورد تحلیل و پردازش قرار می دهند و از نتایج حاصله در جهت تحلیل روند کنونی بازار، میزان عرضه به تقاضا و پیش بینی رفتار خریداران و فروشندگان بهره می برند. روابط ریاضی بهره برداری شده برای طراحی اندیکاتور متناسب با کاربرد اختصاصی آن است، اما اصولا تحلیلگران برای طراحی یک اندیکاتور فاکتور های زیر را در مد نظر قرار می دهند:

میزان حجم معاملات در  بازه های زمانی مختلف

اطلاعات کندل ها ( قیمت آغازین، پایان، سقف و  کیف کندل )

زمان‌ های مهم در چارت (زمان رخ دادن تغییر روند قیمتی یا به معنای ساده تر کف‌ها وسقف ها )

 

کاربرد اندیکاتور

همان گونه که در بالا بحث شد، تحلیل تکنیکال بر ابزارهای گوناگونی تیکه دارد که اندیکاتور با کاربرد مخصوص خود یکی از آن‌ها می باشد. اتخاذ تصمیم‌ برای خرید و فروش صرفا بر پایه اطلاعات حاصل از اندیکاتورها، یک روش و راه عمیقا اشتباه است و به همین علت در روش تکنیکال بایستی مجموعه‌ای از ابزار و روش ها را توامان  مورد استفاده قرار داد .

اصولا کاربرد اندیکاتور بهره برداری از قیمت‌ها در زمان های گذشته بازار و گرفتن خروجی تحلیل پذیر بر پایه آن می باشد. این خروجی که کاربرد اندیکاتور می باشد شامل سه بخش است:

یک کاربرد اساسی اندیکاتور، اعلان هشدار در موقع تغییر روند می باشد. به دلیل این که مکان تغییر روند یا همان کف و سقف ها بسیار حیاتی هستند، پس وظیفه اندیکاتور است که در این نقاط ری اکشن مناسب نشان بدهد تا تحلیلگر قادر باشد بر اساس خروجی اندیکاتور و دیگر ابزارهای تحلیل ، نقاط تغییر روند را شناسایی کند.

یقینا جذاب ترین کاربرد اندیکاتور پیش‌بینی روند قیمت در زمان پیشرو می باشد. البته تاکنون فعالیت و تلاش زیادی برای طراحی یک اندیکاتور کارا که قادر باشد با پیش ‌بینی درست روند قیمت، مکان مناسب خرید و فروش مشخص کند صرف شده است، ولی یک تحلیلگر با تجربه هرگز از سیگنالی که تنها به وسیله اندیکاتور اعلام شده باشد برای معامله استفاده نمی‌کند.

در پایان البته مهم ترین کاربرد اندیکاتور از دیدگاه تحلیلگران حرفه ‌ای، قابلیت تایید تحلیل‌های دیگر به وسیله اندیکاتور می باشد. این اشخاص از گروهی از ابزارها برای تحلیل روند قیمتی بهره می برند و در فاز نهایی از برای بررسی درستی تحلیل خود از اندیکاتورها بهره می برند. پس می‌توان نتیجه گرفت که درست ترین و بجا ترین کاربرد اندیکاتور به این صورت می باشد که شخص بر پایه اطلاعات تحلیل های تکنیکال و فاندامنتال نقطه قیمت برای معامله را مشخص کرده و از اندیکاتور برای تایید صحت تحلیل و بالا بردن دقت آن استفاده نماید.

نتیجه گیری

اندیکاتورها یک وسیله پر استفاده و متداول در دنیای تحلیل تکنیکال محسوب می شوند که کاربردشان برای تحلیل گران بازار های مالی در تمام نقاط دنیا به اثبات رسیده است. اصلی ترین نکته برای بهره گیری از اندیکاتور این است که  تحلیل گر باید کاملا پتانسیل اندیکاتور و کاربرد های آن را بشناسد وبداند که چه نیازی از او را رفع خواهد کرد.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *