ارز فیات واحد پولی دولتی یک کشور می باشد که فاقد پشتوانه فیزیکی طلا و نقره است، در حقیقت پشتوانه ی آن حکومتی است که آن را چاپ می کند. ارزش ارز فیات از رابطه میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت مربوطه تعیین می گردد و به میزان ارزش کالای فیزیکی، مثل ارزش حقیقی پول، وابستگی ندارد. اکثر ارزهای کاغذی فعلی مثل دلار امریکا، پوند ، یورو و … همگی ارز فیات می باشند .
ریشه واژه فیات در زبان لاتین به معنای امر “(باید بشود) یا “بگذار که بشود” می باشد.
شیوه کار فیات
ارز فیات تنها به علت این که حکومت صادر کننده اش ارزشش را حفظ می کند و همچنین به این علت که دو طرف یک معامله ارزش آن را می پذیرفته اند ، ارزشمند است.
پیدایش ارز های فیات
به دلیل اینکه که ارز فیات با ذخایر سرمایه کشور مانند دخیره سرمایه ملی طلا یا نقره ارتباطی ندارد، به علت تورم ازرش خود را از دست می دهد و یا حتی ممکن است در فرض ازدیاد تورم، کاملا بی ارزش گردد یا در صورتی اعتماد عمومی نسبت به پول ملی را از دست برود ، ارزش آن به شدت افت خواهد کرد.، پول ارزش خود را از دست خواهد داد.
مزایا و معایب پول فیات
در حالتی که ارز فیات قادر باشد نقش هایی را که اقتصاد یک حکومت در واحد پولی اش نیاز دارد را به خوبی اجرا کند ، ارز فیات ارز خوبی محسوب می گردد همچنین، ثمرات خوبی برای حکومت ها از راه ایجاد ارزش حبابی فراهم می نماید.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره آموزش ترید با ما همراه باشید.
ارز فیات در طول قرن بیستم تا حد زیادی گسترش پیدا کرد چرا که دولت ها و بانک های مرکزی هدف قطع ارتباط اقتصاد خود را از نوسانات چرخه تجارت را دنبال می کردند. به علت اینکه که ارز فیات پشتوانه ثابتی مثل طلا ندارد، حکومت ها قادر هستند کنترل بیشتری بر روی واحد پولی خود داشته باشند و به این وسیله قادر خواهند بود فاکتور های اقتصادی مانند عرضه ی اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت گردش پول را کنترل و مدیریت کنند. مثلا در ایالات متحده فدرال رزرو آمریکا مسئول کاهش نرخ بیکاری و تورم به وسیله این ابزار است.
تفاوت ارز های فیات با ارز های رمزنگاری
ارز فیات همان ارز رایج مورد حمایت دولت صادر کننده است که این ارز می تواند مثل دلار به صورت یک ورق کاغذ باشد و یا در قالب الکترونیکی و یا به کارت های اعتباری، paypal و … است که دولت میزان عرضه آن را تحت کنترل قرار داده و میتواند با استفاده از آن مالیات دریافت کند.
رمز ارز یک پول رایج نیست و از سوی دولت و یا بانک مرکزی حمایت نمی شود. (این ارز غیرمتمرکز و بین المللی است.) ساختار آن تا حدی شبیه اعتبار بانکی می باشد که در بانک ها ایجاد می گردد. یک الگوریتم با برنامه میزان عرضه ی آن را تحت کنترل دارد و هر شخص امکان خرید و فروش کالا یا خدمات را به وسیله آن دارد ولی پرداخت مالیات به وسیله آن ممکن نیست.
نکته مهم این است که برای اهداف مالیاتی دولت آمریکا، پول های مجازی از جمله رمز ارز ها هم به دارایی محسوب می شود.
در زمان افزایش شدید تورم ، عموم مردم باید قادر باشند دارایی های خود را به واحد مالی با ثبات بیشتر تبدیل نمایند و گرنه ممکن است در زمان کاهش ارزش ارز فیات، سرمایه ی خود را از دست بدهند. در این حالت است که اهمیت رمز ارزهایی مانند بیت کوین معلوم می گردد. به دلیل اینکه که هیچ بانک مرکزی یا حکومتی برای اعمال فشار در جهت تغییر سیاست های بیت کوین یا دیگر ارز های غیرمتمرکز وجود ندارد، این ارز ها به جهت فرار از پول متمرکز به استفاده می شوند و قادر هستند به سیاست های پولی ضعیف کمک کنند.
با وجود اینکه در زمان فعلی به علت تراکنش های طولانی مدت و حجم نوسانات بزرگ بیت کوین هنوز این نقش را به طور کامل اجرا نمی کنند، اما امکان دارد که در زمان های نچندان دور و به دلیل نرخ تورم زیاد ، افراد زیادی همه ی سرمایه خود را به بیت کوین تبدیل نمایند ، دقیقا به همان علت که در زمان فعلی اکثر افراد برای حفظ ارزش دارایی خود در پی خرید طلا و سکه های طلا می باشند.
