اصطلاحات واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) بسیار استفاده می شوند. واقعیت افزوده و واقعیت مجازی شبیه به هم هستند و با توسعه فناوری ها، کمی به یکدیگر نفوذ می کنند. اما این دو مفهوم بسیار متفاوت هستند، در این مقاله قصد داریم به بررسی تفاوت واقعیت افزوده با واقعیت مجازی بپردازیم.
AR و VR ویژگی هایی دارند که به راحتی آن ها را از یکدیگر متمایز می کند.
واقعیت مجازی و واقعیت افزوده نوید بزرگی برای آینده بازی، بازاریابی، تجارت الکترونیک، آموزش و انواع صنایع دیگر است. هر دو فناوری برای ارائه تجربه ای از ترکیب دنیای مجازی و واقعی از تصاویر سه بعدی پیشرفته استفاده می کنند.
اگرچه این دو را به راحتی با هم اشتباه می گیرند، اما تفاوت واقعیت افزوده با واقعیت مجازی را به راحتی می توان فهمید.
قبل از بررسی این تفاوت ها بهتر کمی با واقعیت مجازی و واقعیت افزوده آشنا شویم.
واقعیت مجاری چیست؟
برنامه های واقعیت مجازی محیطی جایگزین را در اختیار کاربران قرار می دهند.
برای نمایش چنین گرافیکی، از دستگاه های خاصی مانند عینک یا هدست با نمایشگرهای کوچک داخلی استفاده می شود، تا سناریوهای ایجاد شده توسط توسعه دهندگان به طور قابل اعتماد منعکس کنند.
برای تریدر شدن و آموزش ترید با بهترین ها در ارتباط باشید. دکتر عباس نوروزی یکی از برترین اساتید در این زمینه است ، برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید.
VR یک نمایش و شبیه سازی سه بعدی کامپیوتری از جهان یا واقعیت دیگر است.
در واقعیت مجازی، محیطی که شما تجربه می کنید، یک محیط کاملا شبیه سازی شده و بازسازی شده است که در واقع وجود ندارد.
شبیه سازی های VR از طریق رایانه ها و ابزارهای حسی مانند هدست، دستکش و عینک دیده می شوند.
هدست واقعیت مجازی باید جلوی چشمان کاربر قرار گیرد. در نتیجه هرگونه درگیری با دنیای واقعی از بین می رود. همین ویژگی یکی از تفاوت های واقعیت افزوده با واقعیت مجازی را ایجاد می کند.
می توان از محرک های بصری، صوتی و لمسی در واقعیت مجازی استفاده کنید تا دنیای ایجاد شده را فراگیرتر شود.
این فناوری معمولاً در فیلم‌های سه بعدی و بازی های ویدیویی دیده می شود.
واقعیت مجازی علاوه بر بازی و لذت برای آموزش، آموزش و علم استفاده می شود.
واقعیت افزوده چیست؟
مانند واقعیت مجازی، واقعیت افزوده نیز راهی برای ارتباط با یک محیط پیشرفته است. با این حال، جایی که واقعیت مجازی به دنبال جایگزینی کامل دنیای ما است، واقعیت افزوده به سادگی لایه هایی را به آن اضافه می کند.
فناوری واقعیت افزوده لایه جدیدی از واقعیت توسعه یافته کامپیوتری است که بر اساس واقعیت موجود ساخته شده است. این لایه جدید باعث می شود واقعیت موجود معنادارتر و تعاملی تر شود.
به عبارت دیگر، واقعیتی است که امر واقعی و مجازی کاملاً از یکدیگر جدا نشده و برعکس، بیشتر در هم تنیده می شوند.
به این ترتیب، افراد همچنان می توانند با محیط فیزیکی خود تعامل داشته باشند و در عین حال اطلاعات بیشتری را از دستگاه ها یا برنامه های واقعیت افزوده خود به دست آورند.
واقعیت افزوده دنیای دیجیتال و فیزیکی را برای ایجاد یک تجربه مجازی ترکیب می کند. در واقعیت افزوده، محیط فیزیکی کاربر در زمان واقعی با محتوای دیجیتالی مناسب بهبود می‌یابد.
فناوری AR را می توان برای نمایش عکس ها، متن ها و ایمیل های سه بعدی استفاده کرد.
موبایل و تبلت در حال حاضر محبوب ترین محیط های واقعیت افزوده هستند، اپلیکیشن ها محتوای دیجیتال را از طریق دوربین در محیط قرار می دهند.
در نتیجه با یک گوشی هوشمند یا سخت افزار خاص، می توانید واقعیت افزوده (AR) را تجربه کنید.
هدف اصلی فناوری واقعیت افزوده بهبود زندگی روزمره ماست. به عنوان مثال، نرم افزار کمک بصری می تواند تجربه رانندگی شما را بهبود بخشد. در نظر بگیرید که چگونه با کمک ابزارهای واقعیت افزوده، شیشه جلوی شما ممکن است به یک نمایشگر هدآپ تبدیل شود و به شما این امکان را می دهد که موقعیت یا سرعت فعلی خود را بدون اینکه چشم از جاده بردارید، مشاهده کنید.
تفاوت های واقعیت افزوده با واقعیت مجازی
با بررسی ویژگی های VR و AR می توان تفاوت های واقعیت افزوده با واقعیت مجازی را در موارد زیر خلاصه کرد:
- یکی از تفاوت های اساسی واقعیت افزوده با واقعیت مجازی در این است که در واقعیت افزوده، شما همچنان به لمس دنیای واقعی ادامه می دهید. اما در واقعیت مجازی، شما در یک دنیای کاملا مجازی زندگی می کنید و از زندگی واقعی جدا می شوید.
- واقعیت افزوده بر اساس زندگی واقعی ساخته شده است و آن را تعاملی تر می کند، در حالی که واقعیت مجازی تجربه ای کاملا جدا شده از زندگی واقعی را ارائه می دهد.
- تفاوت دیگر واقعیت افزوده با واقعیت مجازی در این است که، واقعیت افزوده بدون نیاز به استفاده از ابزارهای خاص فقط یک تلفن هوشمند یا تبلت معمولی قابل درک است. در مقابل برنامه های واقعیت مجازی دست کم به یک عینک یا هدست نیاز دارند.
- واقعیت مجازی ۷۵ درصد مجازی و ۲۵درصد واقعی است. در حالی که واقعیت افزوده از ۲۵ درصد محتوای مجازی و ۷۵ درصد محتوای واقعی تشکیل شده است.
- کاربر واقعیت مجازی هنگام استفاده از فناوری واقعیت مجازی از دنیای واقعی منزوی شده و در یک جهان کاملاً خیالی غوطه ور می شود. اما در واقعیت افزوده کاربران نهایی می‌توانند با آیتم‌های مجازی که به آنها نزدیک‌تر هستند تعامل داشته باشند در حالی که هنوز با دنیای واقعی در تماس هستند.
- ارزش بازار یک برنامه مبتنی بر واقعیت مجازی می‌تواند از هزینه گران‌ترین برنامه‌های مبتنی بر واقعیت افزوده بیشتر باشد.
