استخراج یا ماینینگ بیت کوین فرایندی است که طی آن بیت کوین های جدید وارد چرخه معامله می شوند ، اما همچنین این فرآیند بخش مهمی از چرخه نگهداری و توسعه ی دفتر کل بلاکچین است. این کار با استفاده از ابر رایانه ها انجام می شود که مسائل ریاضی محاسباتی بسیار پیچیده را تحلیل می کنند. استخراج ارزهای رمزنگاری بسیار دشوار ، پرهزینه است و اغلب کارمزد متناسب با انرژی صرف شده ندارد. با این حال ، استخراج رمز ارز برای بسیاری از کاربران علاقمند به رمز ارز ها جذاب و کشش دارد، زیرا ماینرها در ازای انجام این کار رمز ارز هایی به عنوان کارمزد دریافت می کنند.
با این حال ، قبل از شروع سرمایه گذاری ، خرید تجهیزات و صرف زمان ، این مطلب را بخوانید تا ببینید آیا ماینینگ واقعا برای شما به صرفه است یا خیر.
نحوه استخراج یا ماینینگ بیت کوین
ماینر ها برای انجام این کار تحت عنوان عنوان حسابرس دستمزد دریافت می کنند. آنها در حال بررسی صحت و درستی تراکنش های بیت کوین هستند. این کنوانسیون یا توافق به منظور تضمین صحت تراکنش های کاربران بیت کوین است و توسط بنیانگذار بیت کوین ، ساتوشی ناکاموتو ، ایجاد شده است. با تأیید تراکنش ها ، ماینر ها از ایجاد “مشکل دو برابرشدن هزینه ها” جلوگیری می کنند.
هزینه دوبرابر حالتی است که در آن کاربر بیت کوین، دو بیت کوین را به طور غیرقانونی استفاده می کند. در مورد ارز فیزیکی ، این مشکل وجود ندارد: هنگامی شما که یک اسکناس 5 هزاری برای خرید یک بطری آب معدنی پرداخت می کنید ، دیگر آن را در دست ندارید ، بنابراین هرگز امکان ندارند که بتوانید از همان اسکناس 5 هزاری برای خرید بلیط سینما استفاده کنید. اگر چه امکان ایجاد پول نقد تقلبی وجود دارد ، اما هرگز امکان ندارد که یک اسکناس واقعی را دوبار استفاده کنید. اما در مورد ارز دیجیتال ، این مشکل وجود دارد که دارنده بتواند یک کپی از رمز دیجیتال تهیه کرده و آن را (در حالی که نسخه اصلی را در دست دارد) به یک تاجر یا کاربر دیگری ارسال کند.
تصور کنید شما یک اسکناس معتبر 20 دلاری و یک تقلبی از همان 20 دلار دارید. اگر بخواهید اسکناس واقعی و جعلی را مصرف کنید ، کسی که شماره سریال هر دو اسکناس را بررسی می کند ، متوجه می شود که آنها سریال مشابه دارند و بنابراین یکی از آنها باید تقلبی باشد. فرآیندی که یک ماینر بیت کوین شبیه به همین داستان است ؛ آنها معاملات را بررسی می کنند تا اطمینان پیدا کنند که طرفین تراکنش به طور غیرقانونی یک بیتکوین را دو بار به کار نبرده باشند.
هنگامی که ماینرها تراکنش های بیت کوین در حجم 1 مگابایت را که به اسم “بلاک” نامگذاری شده است را ،تأیید کردند ، واجد شرایط دریافت مقداری بیت کوین به عنوان کارمزد هستند. محدودیت 1 مگابایتی توسط ساتوشی ناکاموتو تعیین شد که جای بحث دارد، زیرا برخی از ماینرها اعتقاد دارند که حجم بلوک باید افزایش یابد تا داده های بیشتری را در خود جای دهد ، در نتیجه شبکه بیت کوین می تواند معاملات را سریعتر پردازش و تأیید کند.
مایینگ و اصطلاح سختی استخراج
اگرچه در آغاز فعالیت بیت کوین ممکن بود اشخاص برای ایجاد یک بلاک با یک رایانه معمولی در خانه دچار مشکل شوند ، اما امروزه دیگر اینطور نیست. فقط به این دلیل که نحوه استخراج بیت کوین در طول زمان تغییر می کند.
به جهت کسب اطمینان از عملکرد بلاکچین و توان پردازش و تأیید تراکنش ها ، شبکه هر 10 دقیقه یکبار یک بلاک ایجاد می کند. با این حال ، اگر یک میلیون دکل استخراج برای حل مساله هش مشارکت کنند ، یقینا سریعتر از حالتی که 10 دکل استخراج روی همان مساله کار می کنند ، به راه حل می رسند. به همین علت ، اساس طراحی بیت کوین برای سختی استخراج هر 2016 بلاک در طول دو هفته زمان تنظیم شده است.
وقتی توان پردازش و محاسباتی بیشتری برای استخراج در اختیار شبکه باشد سطح دشواری ماینیگ افزایش پیدا می کند تا نرخ ایجاد بلاک در هر صورت ثابت بماند. قدرت محاسباتی کمتر مساوی است با کاهش سطح دشواری. برای درک میزان قدرت محاسباتی کافی است بدانید که در آغاز فعالیت بیت کوین سطح سختی اولیه یک بود در حالی که تا پایان 2019 ، بیش از 13 تریلیون است.
