گواه اثبات سهام (PoS) به این معناست که یک فرد بسته به تعداد رمز ارزی که در اختیار دارد، می تواند تراکنش بلوکی بلاک چین را تحلیل کند. به معنای ساده تر یعنی هرچه یک کاربر تعداد رمز ارز بیشتری داشته باشد، قدرت استخراج بیشتری دارد.
درک گواه اثبات سهام (PoS)
اثبات سهام به عنوان جایگزینی برای مفهوم اثبات کار (PoW) برای حل مسائل ایجاد شد. تا اینجا ، فقط بیت کوین ها به طور خاص از مفهوم اثبات سهام استفاده می کنند. هنگامی که یک معامله شروع می شود ، اطلاعات تراکنش در یک بلوک با حداکثر ظرفیت 1 مگابایت ثبت می شود و سپس در چندین رایانه یا گره ی شبکه کپی می شود. گره ها نقش ارگان اداری بلاکچین را ایفا می کنند و صحت تراکنش ها در هر بلاک توسط آنها تایید می شود.
برای انجام فرآیند تأیید ، گره ها یا ماینرها به انجام یک مساله محاسباتی نیازدارند که تحت عنوان اثبات مشکل کار معروف شده است. اولین ماینری که یک مساله (تراکنش) بلوک را حل کند ، یک سکه به عنوان کارمزد دریافت می کند. پس از تأیید ، بلوک معاملات به بلاکچین اضافه می شود .
ارتباط گواه اثبات سهام با ماینر ها
استخراج به محاسبات زیادی جهت اجرای محاسبات رمزنگاری گوناگون برای حل کردن مسائل محاسباتی نیاز دارد. قدرت محاسبه و در نتیجه اثبات کار ( فرآیند صحت سنجی) به مقدار زیادی انرژی برق و توان پردازشی کامپیوتر نیاز دارد.
در سال 2015 ، برآورد شد که برای یک معامله بیت کوین به برق مورد استفاده برای تغذیه 1.57 خانواده آمریکایی در روز نیاز است. این تعداد از آن زمان به بعد افزایش بیشتری یافته است. بر اساس شاخص مصرف برق بیت کوین دانشگاه کمبریج ، کاربران بیت کوین حدود 119.87 ترا وات ساعت در سال ، که بیشتر ازمصرف برق کشورهایی مانند امارات متحده عربی و هلند است، برق استفاده می کنند. برای پرداخت قبض برق ، ماینر ها معمولاً سکه های دریافتی خود را می فروشند ، که این کار باعث سقوط قیمت رمز ارزها می شود.
اثر گواه اثبات سهام (PoS) برای حل این مسئله ، توانایی استخراج را به نسبت سکه هایی که یک ماینر ها در اختیار دارد مقایسه می کند و یک میانگین می گیرد. به این ترتیب ، به جای مصرف برق برای حل مسائل PoW ، یک ماینر PoS به طور محدود به استخراج درصدی از تراکنش ها ، که نشان دهنده میزان سهام آنهاست می پردازد. به عنوان مثال ، یک ماینر که دارای 3 درصد از سکه های موجود است می تواند از لحاظ نظری فقط 3 درصد از بلوک ها را استخراج کند.
خطر حمله به شبکه
بیت کوین از سیستم PoW استفاده می کند . عموم افراد به زمانی در آینده فکر می کنند که در آن تعداد کمی ماینر بیت کوین فعال در دسترس خواهند بود زیرا کارمزد استخراج کاهش یافته است. تنها دارایی که از استخراج به دست می آید از هزینه های ناشی از تراکنش ها می باشد که با گذشت زمان و با کمتر شدن کارمزد معاملات به نسبت کاهش می یابد .
با کاهش استخراج از افزایش تقاضای شبکه ، شبکه در برابر حملات کلاهبرداری 51 درصد آسیب پذیرتر می شود. 51 درصد از حملات زمانی اتفاق می افتد که یک ماینر 51 درصد از توانایی محاسباتی شبکه را کنترل کرده باشد و بلوک های تراکنش ها را برای خود ایجاد و تراکنش های دیگران را در شبکه باطل کند.
با استفاده از PoS ، مهاجم باید 51٪ از رمز ارز ها را برای انجام حمله به دست آورد. مکانیزم اثبات سهام از این کار جلوگیری می کند و این باعث می شود که ماینر با 51٪ سهم رمز ارز به شبکه حمله کند. اگرچه جمع آوری 51 درصد از یک رمز ارز معتبر مشکل و پر هزینه خواهد بود ، اما یک ماینر با 51 درصد ازسهم رمز ارز که متعلق به خود نیست به شبکه ای که بیشترین سهم را دارند حمله می کند.
اگر ارزش رمز ارز کاهش یابد ، این رخداد به این معنی است که ارزش سرمایه های حمله کننده نیز کاهش می یابد و بنابراین بیشتر سرمایه گذاران برای ایجاد یک شبکه ایمن انگیزه بیشتری خواهند داشت.
علاوه بر بیت کوین ، Litecoin نیز از روش PoW استفاده می کند. Nxt یکی دیگر از ارز های رمزنگاری است که از روش PoS استفاده می کند. برخی از سکه ها مانند Peercoin از سیستم ترکیبی استفاده می کنند که هر دو روش در آن استفاده شده است. هم اکنون ، اتریوم (ETH) در حال تغییر ساختار خود به سیستم PoS است.
